Είναι γνωστό ότι στο Βυζάντιο υπήρχε μεγάλη παράδοση στα γλυκά ταψιού αλλά και στις πίτες. Μία μορφή από αυτές τις περίφημες παραδοσιακές πίτες του Βυζαντίου λοιπόν είναι και η μπουγάτσα.
Οι κάτοικοι της Πόλης δώσανε το όνομα «μπουγάτσα» ή «μπουγκάτσα», θέλοντας να
εννοήσουν πιθανώς «αλμυρή ή γλυκιά γέμιση πίτας, τυλιγμένη πολύ καλά και
στεγανά μέσα στην ζύμη.».
Λεγότανε λοιπόν «πογάτσα» ή «μπογάτσα», από τους Έλληνες και bugatsa (μπουγκάτσα) από τους Τούρκους.
Λεγότανε λοιπόν «πογάτσα» ή «μπογάτσα», από τους Έλληνες και bugatsa (μπουγκάτσα) από τους Τούρκους.
Υλικά
1 ½ φλιτζάνι τσαγιού
ζάχαρη
1 φλιτζάνι τσαγιού σιμιγδάλι ψιλό
2 αυγά
2 κ σ βούτυρο ή μαργαρίνη
2 βανίλιες
Φλούδα λεμονιού
1 πακέτο φύλλο κρούστας(λεπτό όπως του μπακλαβά)
125 γρ βούτυρο γάλακτος για τα φύλλα
Για το πασπάλισμα
320 γρ αχνή
1 κ σ κανέλα
Εκτέλεση
Βάζετε το γάλα να βράσει
κ προσθέτετε τη ζάχαρη κ τη φλούδα λεμονιού. Όταν πάρει μια βράση
ρίχνετε το σιμιγδάλι και ανακατεύετε διαρκώς με ένα ξύλινο κουτάλι μέχρι να
πήξει. Χτυπάτε τα αυγά με τη βανίλια και τα ρίχνετε στη κρέμα -αφού το κατεβάσετε από τη φωτιά-ανακατεύοντας
πάντα με την ξύλινη κουτάλα. Τέλος ρίχνετε το βούτυρο κ αφήνετε την κρέμα να κρυώσει. Λιώνετε το βούτυρο,
βουτυρώνετε ένα μέτριο ταψί και στρώνετε τα μισά φύλλα αφού τα αλείψετε με
βούτυρο. Στη συνέχεια ρίχνετε την κρέμα και γυρίζετε προς τα μέσα τα φύλλα που
περισσεύουν βουτυρώνοντάς τα. Μετά τοποθετείτε
τα υπόλοιπα φύλλα βουτυρωμένα πάντα. Με ένα μαχαιράκι κόβετε τα φύλλα
που εξέχουν, χαράζετε σε τεμάχια και βάζετε να ψηθεί το γλυκό σε μέτριο φούρνο
για 30-40 λεπτά. Την πασπαλίζετε με άχνη και κανέλα και τη σερβίρετε ζεστή! Καλή επιτυχία!